Fakty i mity o wodzie wodorowej

W dzisiejszym artykule przedstawiamy Wam odpowiedzi na pytania, które mają na celu obalić kilka mitów dotyczących wody wodorowej!


1. Czy wysokie pH oznacza dużą ilość wodoru?

pH to miara kwasowości lub zasadowości wody. Skala pH wynosi od 0 do 14, gdzie pH 7 oznacza wodę neutralną. Wartości poniżej 7 wskazują na kwaśność, a powyżej 7 na zasadowość wody.

Woda o niskim pH (kwaśna woda) ma więcej wolnych jonów wodorowych (H⁺). Te jony mogą przyjmować elektrony, co sprzyja stabilizacji wodoru molekularnego w wodzie. Woda o wyższym pH (zasadowa woda) ma mniej wolnych jonów wodorowych (H⁺), co utrudnia stabilizację wodoru molekularnego. W praktyce oznacza to, że wodór molekularny szybciej ulatnia się z zasadowej wody, co może zmniejszać jego efektywność i korzyści zdrowotne.

W ostatnich latach zasadowa woda stała się popularna, a jej zwolennicy twierdzą, że ma liczne korzyści zdrowotne. Jednak wiele z tych twierdzeń nie ma solidnych podstaw naukowych. Korzyści zdrowotne wodoru molekularnego są bardziej związane z jego stabilnością w wodzie, która jest lepsza przy niższym pH. Zasadowa woda, mimo swoich popularnych roszczeń, może nie dostarczać tych samych korzyści, ponieważ trudniej utrzymuje rozpuszczony wodór molekularny.

Organizm zawsze stara się utrzymać stabilne pH wewnętrzne (homeostazę). Picie zbyt dużej ilości zasadowej wody może nie być najlepszym rozwiązaniem, ponieważ organizm będzie dążył do regulacji pH, co może obejmować wytworzenie większej ilości kwasu żołądkowego.

W związku z tym, wysokie pH wody nie oznacza, że znajduje się w niej dużo wodoru. Wręcz przeciwnie, niższe pH sprzyja stabilizacji wodoru molekularnego, co może przynieść większe korzyści zdrowotne.

Potencjał redukcji utleniania (ORP), czyli potencjał redoks, mierzy tendencję substancji do przyjmowania lub oddawania elektronów. Im łatwiej substancja oddaje elektrony, tym niższy ma potencjał redoks. Im bardziej chce przyjmować elektrony, tym wyższy jest jej potencjał redoks.

ORP opiera się na standardowej elektroda wodorowej (SHE), gdzie wodór w reakcji tworzy gaz, przyjmując elektrony.

W standardowych warunkach, ta reakcja ma ORP równy 0V. Wszystkie inne wartości ORP są porównywane do tej skali. Podobnie jak skala temperatur opiera się na temperaturze zamarzania wody, skala ORP mierzy, jak bardzo roztwór chce oddawać lub przyjmować elektrony względem SHE.
 

Warto pamiętać, że ORP nie mówi:

• czy faktycznie nastąpi wymiana elektronów, a jedynie jaka jest na to szansa,
• jaka substancja jest obecna,
• czy ma to jakieś zastosowanie lecznicze.

Różnica potencjałów redoks między substancjami pokazuje, jak bardzo chcą oddawać lub przyjmować elektrony. Większa różnica potencjałów oznacza większy potencjał, ale nie zawsze większe prawdopodobieństwo reakcji.

Wracając do pytania: czy zatem ujemne ORP świadczy o występowaniu H₂ w wodzie?

Nie, ujemne ORP oznacza jedynie, że w wodzie znajduje się substancja chemiczna o potencjale redukcyjnym. Może to być wodór, ale może to być również wiele innych substancji chemicznych, z których niektóre są toksyczne. W rzeczywistości ludzie umierali, pijąc wodę, która miała ujemny ORP z powodu toksycznych chemikaliów.

3. Większe ujemne ORP będzie świadczyć o tym, że ta woda jest zdrowsza, bo ma więcej wodoru.

Jak już wcześniej wspomniano, ujemne ORP nie zawsze oznacza obecność wodoru w wodzie. Chociaż obecność wodoru powoduje, że ORP staje się ujemne, wyższe pH (mniejsze stężenie jonów H⁺) powoduje bardziej ujemne ORP. Mimo to ujemne ORP nie jest jednoznacznym wskaźnikiem wodoru. Nie można zmierzyć stężenia wodoru (H₂) za pomocą miernika ORP, ponieważ zmiany pH mają większy wpływ na ORP niż stężenie rozpuszczonego H₂.

Większe ujemne ORP niekoniecznie oznacza większe korzyści zdrowotne. W rzeczywistości, niektóre osoby zmarły po wypiciu płynów o bardzo ujemnym ORP, ponieważ zawierały one toksyczne substancje.

Na odczyt ORP wpływa wiele czynników, w tym temperatura i pH. Można mieć pewną ilość wodoru i uzyskać odczyt -400 mV lub -800 mV w zależności od pH. Po spożyciu wody wodorowej, niezależnie od jej zasadowości, pH nie ma znaczenia, ponieważ kwas żołądkowy jest tak silny, że neutralizuje pH wody. Ponadto, pH krwi nie wynosi 9,5, ponieważ organizm ściśle reguluje pH krwi (pH 9,5 dla krwi byłoby toksyczne). Jedyną istotną rzeczą jest stężenie redukującej substancji, jaką w przypadku wody wodorowej jest wodór (H₂).
 

Podsumowując, większe ujemne ORP nie oznacza, że woda jest zdrowsza ani że zawiera więcej wodoru. To stężenie wodoru molekularnego w wodzie, a nie sam poziom ORP, jest kluczowe dla potencjalnych korzyści zdrowotnych.

4. Czy jest możliwe osiągnięcie PPM większego, niż 1,6 w normalnym ciśnieniu?

W standardowych warunkach (ciśnienie atmosferyczne i temperatura pokojowa), wodór jest w stanie rozpuszczać się w wodzie do stężenia około 1,6 PPM. Aby osiągnąć wyższe stężenia, należy zwiększyć ciśnienie lub zastosować inne metody, takie jak elektroliza lub specjalne urządzenia do nasycania wody wodorem.

Istnieją technologie, które pozwalają na nasycanie wody wodorem do wyższych stężeń niż 1,6 PPM przy normalnym ciśnieniu, na przykład przez zastosowanie generatorów wodoru, tabletek do nasycania wodą wodoru, lub specjalnych butelek ciśnieniowych.

Nawet jeśli uda się uzyskać wyższe stężenie wodoru, utrzymanie go w wodzie może być wyzwaniem. Wodór jest małym i bardzo lotnym gazem, który łatwo ucieka z wody. Dlatego ważne jest, aby wodę nasyconą wodorem przechowywać w szczelnych, nieprzepuszczalnych dla gazu pojemnikach, najlepiej w chłodnym miejscu. Jest to trudne do uzyskania w warunkach nie laboratoryjnych.

W dostępnej literaturze istnieją doniesienia które pokazują, że możliwe jest osiągnięcie PPM > 1,6, natomiast odbywa się to przy użyciu specjalnych urządzeń i pod specjalnymi warunkami.

Woda wodorowa, mimo wielu mitów, wymaga dokładnego zrozumienia kluczowych pojęć, takich jak pH, ORP i stężenie wodoru. Wysokie pH nie gwarantuje dużej ilości wodoru, a ujemne ORP nie zawsze świadczy o jego obecności. Najważniejsze dla potencjalnych korzyści zdrowotnych jest stabilne stężenie wodoru molekularnego w wodzie, a nie sama zasadowość czy potencjał redoks. Warto też pamiętać, że osiągnięcie stężenia wodoru powyżej 1,6 PPM w normalnych warunkach wymaga specjalistycznych technologii. Kluczem do skutecznej wodoroterapii jest wiedza i stosowanie odpowiednich metod, które pozwalają na optymalne wykorzystanie właściwości wodoru molekularnego.
 

Więcej informacji na temat wodoru znajdziesz na naszym blogu!

W razie jakichkolwiek pytań zapraszamy do kontaktu:

e-mail: wodor@kcth.pl
telefon: 533-101-668
godziny działania sklepu: pn - pt 9.00 - 17.00 

 

Źródła: 

1. Seo  T. et al. A convenient method for determining the concentration of hydrogen in water: Use of methylene blue with colloidal platinum. Medical Gas Research 2012; 2

2. Caeen R. et al. Equipment and Procedures for Evaluating Drilling Fluid Performance. Composition and Properties of Drilling and Completion Fluids 2011