TDS – Całkowite stężenie substancji rozpuszczonych – Znaczenie w terapii wodorem

Data dodania: 17-10-2022

CO TO JEST TDS?

TDS to skrót od słów „total dissolved solids” – pojęcie po polsku najczęściej tłumaczone jako całkowite stężenie substancji rozpuszczonych. TDS obejmuje sole nieorganiczne, jak również niewielką ilość substancji organicznych. Typowe sole nieorganiczne, które można znaleźć w wodzie, to sole wapnia, magnezu, potasu i sodu (kationy), oraz węglany, azotany, wodorowęglany, chlorki i siarczany (aniony). Kationy to jony o ładunku dodatnim, aniony – o ładunku ujemnym.

W JAKI SPOSÓB TE SUBSTANCJE TRAFIAJĄ DO WODY?

Sole te mogą pochodzić z różnych źródeł naturalnych, mogą także trafiać do wody w wyniku działalności człowieka. Źródła mineralne zawierają wodę o wysokim poziomie rozpuszczonych substancji stałych, ponieważ woda przepłynęła przez skały zawierające dużą ilość rozpuszczalnych soli. Woda na terenach typu stepowego zawiera zwykle wysoki poziom substancji rozpuszczonych, bo w ziemi znajdują się duże ilości wapnia i magnezu.

Substancje rozpuszczone w wodzie mogą do niej trafiać także na skutek działalności człowieka. Wody spływające z miast i terenów rolniczych mogą przenosić nadmiar minerałów do źródeł wody, podobnie jak zrzuty ścieków, ścieki przemysłowe i sól używana do odladzania dróg.
Substancją rozpuszczoną jest również wodór molekularny.

CO SIĘ DZIEJE Z WODĄ, KIEDY TDS JEST WYSOKIE?

Samo wysokie stężenie rozpuszczonych substancji zazwyczaj nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Wiele osób kupuje wodę mineralną, która ma naturalnie podwyższony poziom rozpuszczonych substancji stałych. Amerykańska Agencja Ochrony Środowiska (Environmental Protection Agency, EPA), która jest odpowiedzialna za regulacje dotyczące wody pitnej w Stanach Zjednoczonych, uwzględnia TDS jako standard wtórny, co oznacza, że na terenie USA uwzględnianie tych danych jest dobrowolne. Podczas gdy Stany Zjednoczone ustanowiły normy prawne dla wielu szkodliwych substancji, w kwestii TDS – a także wielu zanieczyszczeń powodujących efekty estetyczne, kosmetyczne i techniczne – stosuje jedynie wytyczne.

Większość ludzi myśli o TDS jako o czynniku estetycznym. W badaniu przeprowadzonym przez Światową Organizację Zdrowia, panel degustatorów doszedł do następujących wniosków na temat preferowanego poziomu TDS w wodzie:

Smak wody z różnym całkowitym stężeniem substancji rozpuszczonych:
https://cdn.who.int/media/docs/default-source/wash-documents/wash-chemicals/tds.pdf?sfvrsn=3e6d651e_4

JONIZATORY WODY SPOSOBEM NA WYSOKI TDS.

Stwierdzono jednak, że woda o bardzo niskim TDS ma nieco nijaki, „płaski” smak, który nie odpowiada wielu osobom.
Zwiększone stężenie rozpuszczonych substancji stałych może mieć również skutki techniczne. Woda z wysokim TDS to woda „twarda”, która pozostawia osady na armaturze, a także na wewnętrznej stronie rur z gorącą wodą i bojlerów. Mydła i detergenty w twardej wodzie nie wytwarzają tyle piany, co w wodzie miękkiej. Duża ilość rozpuszczonych substancji stałych może również powodować plamy na armaturze, korozję rur i metaliczny posmak wody. Twarda woda powoduje, że filtry do wody zużywają się szybciej – bo zawiera więcej substancji mineralnych. Woda pozbawiona całkowicie substancji rozpuszczonych to woda destylowana.

Urządzeniami, które zmieniają TDS wody oraz jej pH, a tym samym wpływają na jej jakość czy właściwości jest jonizator wody. Nasz jonizator pozwala zmieniać pH w zakresie od 4 do 9,5, zmieniać potencjał Redox wody oraz dodatkową ją filtrować. Urządzenie można obejrzeć pod linkiem: https://inhalatorywodoru.pl/jonizator-wody-h-808d-p-23.html

ZNACZENIE TDS W INHALATORACH WODORU?

Dla nas informacja o TDS jest szczególnie ważna w przypadku inhalatorów wodoru. Zarówno model HIM-17 jak i HIM-22 posiadają czujniki, które monitorują jakość wody. W przypadku gdy TDS jest zbyt wysoki, urządzenie sygnalizuje to i nie pozwala na dalsze korzystanie. Dzięki temu chronimy je przed uszkodzeniem.

Dodatkowo, w naszych inhalatorach oraz butelkach do produkcji wody wodorowej stosowane są membrany wymiany protonów (PEM), które zawierają „czysty” elektrolit SPE. Efektem tego jest uzyskiwanie czystego wodoru HHO, który nie zawiera tlenków, chlorków czy ozonu. Jest dzięki temu całkowicie bezpieczna.

JAKIE SĄ WYTYCZNE DOTYCZĄCE TDS?

W kanadyjskich wytycznych dotyczących jakości wody pitnej podane są najwyższe dopuszczalne stężenia (NDS) substancji, które uważane są za niebezpieczne, jeśli występują w dużych ilościach. Jednak substancje, które w swoim najwyższym dopuszczalnym stężeniu nie są uważane za niebezpieczne – a więc te, których dotyczy TDS – mają w tych wytycznych cel jedynie estetyczny. Kanadyjskie wytyczne mówią, że TDS powinno być mniejsze niż 500 miligramów na litr (co jest równoznaczne z 500 częściami na milion, ppm). Jednak kanadyjskie wytyczne nie są egzekwowane na terenie całego kraju: każda prowincja ma swobodę wyboru, czy będzie ich przestrzegać, czy nie. Saskatchewan posiada wodę, która naturalnie zawiera wysokie TDS, więc prowincja zdecydowała się nie przestrzegać kanadyjskiej wytycznej dotyczącej 500 ppm i wprowadzić własną wytyczną na poziomie 1 500 ppm.

W Stanach Zjednoczonych dla substancji, które mają znaczenie dla zdrowia, wyznaczone są najwyższe dopuszczalne poziomy zanieczyszczeń (Maximum Contaminant Levels, MCL), które są egzekwowane przez prawo. Jednakże TDS i te substancje, których znaczenie uznawane jest za jedynie estetyczne, mają ustalone tak zwane drugorzędne najwyższe poziomy zanieczyszczeń (Secondary Maximum Contaminant Levels, SMCL), które nie są egzekwowane przez prawo, ponieważ nie stanowią tak dużego zagrożenia dla zdrowia jak zanieczyszczenia podstawowe. Amerykańskie wytyczne dla TDS także wynoszą 500 ppm.

W JAKI SPOSÓB STACJE UZDATNIANIA WODY MOGĄ USUWAĆ ROZPUSZCZONE W NIEJ SUBSTANCJE?

Stacje uzdatniania wody mogą używać odwróconej osmozy do usuwania substancji rozpuszczonych w wodzie, odpowiedzialnych za zbyt wysokie TDS. Odwrócona osmoza usuwa z wody praktycznie wszystkie rozpuszczone substancje, w tym wiele szkodliwych, takich jak sód i ołów. Niestety w ten sposób usuwa się również substancje mineralne korzystne dla zdrowia, takie jak wapń czy magnez, dlatego taka woda powinna być przepuszczana przez związki magnezu i wapnia, aby zawierała te potrzebne minerały. W ten sposób zwiększa się również pH i zmniejsza potencjał korozyjności wody. Więcej informacji na temat odwróconej osmozy można znaleźć w arkuszu informacyjnym „Ultrafiltracja, nanofiltracja i odwrócona osmoza” (Ultrafiltration, Nanofiltration and Reverse Osmosis fact sheet).

Osoby zainteresowane leczeniem wodorem, zapraszamy do naszych punktów partnerskich w Krakowie i Częstochowie.

Kraków
KCTH Spiro, ul. Rzeczna 8/1
KCTH Spiro, Filia Ruczaj, ul. Raciborska 17 (Pasaż Ruczaj)
telefon: +48 730 174 307

Częstochowa
OMEGA-3, ul. PCK 2b lok. 8
telefon: +48 607 874 746

Źródło: https://www.safewater.org/fact-sheets-1/2017/1/23/tds-and-ph

Przejdź do strony głównej Wróć do kategorii Wiedza o wodorze