To musisz wiedzieć o wodorze (część 2)

W poprzednim wpisie zapoznaliśmy się z podstawami dotyczącymi wodoru molekularnego. Teraz jednak, pragniemy zagłębić się w bardziej szczegółowe kwestie, które mogą pomóc nam lepiej zrozumieć potencjalne korzyści wynikające z jego stosowania. Przyjrzymy się przyczynom stresu oksydacyjnego oraz roli jaką odgrywają wolne rodniki. Omówimy, czy wodór molekularny rzeczywiście może naśladować efekty ćwiczeń fizycznych oraz czy przyspiesza regenerację po intensywnym wysiłku. Ponadto, poruszymy temat optymalnego czasu i dawkowania wodoru molekularnego, jak również zastanowimy się nad ewentualnymi negatywnymi skutkami ubocznymi wynikającymi z jego stosowania.
 

Wodór i glutanion

Czy zastanawialiście się kiedyś nad działaniem wodoru molekularnego na organizm człowieka? Otóż, kluczowym zagadnieniem są tutaj właściwości przeciwzapalne wodoru, które pomimo swojej łagodności, są niezwykle kompleksowe i wielowymiarowe.

Jak to działa? Zwykle, kiedy mówimy o stanach zapalnych, przychodzą nam na myśl leki takie jak aspiryna czy ibuprofen. Są to związki, które działają jednokierunkowo, skupiając się na konkretnym celu, narządzie czy rodzaju choroby. Wodór molekularny jest jednak inny - jego działanie obejmuje wiele różnych obszarów.

Zapalenie to niezwykle skomplikowany proces, zaangażowany w ekspresję genów, czynniki transkrypcyjne i wiele różnych białek. Zapalenia często są związane z cytokinami, takimi jak interleukina-6 i prozapalna interleukina-10, które są regulowane głównie przez NF KB, główny czynnik transkrypcyjny genu. Kiedy zostaje aktywowany, wytwarza wiele szkodliwych cytokin.

Tutaj właśnie pojawia się wodór molekularny. Zdolny jest do tłumienia aktywacji czynnika NF KB, co w rezultacie zmniejsza działanie cytokin i proces zapalny. Wodór molekularny ma wpływ również na enzymy COX i czynnik NFAT, które również prowadzą do stanu zapalnego.

Można powiedzieć, że wodór molekularny działa na wszystkie obszary i czynniki transkrypcyjne, które mogą prowadzić do stanu zapalnego. Jest to działanie łagodne, które moduluje te procesy. Wodór molekularny nie działa jednokierunkowo, nie tylko hamując, ale nawet zwiększając działanie tych czynników. W związku z tym, można stwierdzić, że wodór molekularny jest modulatorem, adaptogenem, a nie tylko cząstką przeciwzapalną.
 

Przyczyny stresu oksydacyjnego i wolne rodniki

Jak powstają wolne rodniki w naszych ciałach i jak wpływają na nasz organizm? Proces ten ma miejsce głównie w mitochondriach, nazywanych "elektrowniami komórek". Kiedy zjemy coś, nasze komórki przetwarzają ten pokarm do szkieletu węglowego, aby stworzyć pirogronian. Następnie trafia on do mitochondriów, gdzie jest przekształcany w acetylo-CoA i przechodzi przez cykl Krebsa. W trakcie tego procesu z pożywienia są wydobywane elektrony, które trafiają na łańcuch transportu elektronów w mitochondriach. Na końcu tego łańcucha, w czwartym kompleksie białkowym, elektrony łączą się z tlenem i protonami, tworząc wodę. To zjawisko nazywamy metabolizmem wodnym i jest to jeden z głównych powodów, dla których oddychamy tlenem.

Jednak co się stanie, gdy ten proces zostanie zakłócony? Przykładowo, gdy tlen wejdzie w reakcję z jednym z kompleksów białkowych zbyt wcześnie, powstaje nadtlenek, który może wytworzyć rodnik hydroksylowy, a następnie nadtlenek wodoru. Może to prowadzić do powstawania wolnych rodników, które, jeśli są w odpowiednich ilościach, są zdrowe dla naszego organizmu.

Problem pojawia się, gdy jest ich za dużo, na przykład w wyniku zastosowania niezdrowej, przetworzonej diety. Po pierwsze, mitochondria zaczynają produkować więcej wolnych rodników, niż organizm jest w stanie przyjąć, co prowadzi do wzrostu stresu oksydacyjnego. Po drugie, przez jedzenie mniej naturalnych antyoksydantów i polifenoli, cierpi nasz system obronny.

Podobny efekt może mieć nadmierne ćwiczenie, które, choć zdrowe w umiarkowanych ilościach, może wyczerpać nasze zasoby antyoksydantów, jeśli jest zbyt intensywne. I nie tylko ćwiczenia - codziennie jesteśmy narażeni na różne stresory, takie jak toksyny, pestycydy, zanieczyszczenie powietrza czy stres wynikający z braku snu, które mogą zwiększać poziom wolnych rodników w naszym organizmie.
 

Czy wodór molekularny naśladuje ćwiczenia fizyczne?

Wodór cząsteczkowy (H2) zyskuje coraz większą popularność w świecie fitnessu i zdrowego stylu życia. Choć badania nad jego wpływem na ćwiczenia fizyczne są wciąż w toku, liczne dane sugerują, że H2 ma potencjał naśladować korzystne efekty treningu, takie jak aktywacja szlaku Nrf2 czy zwiększona biogeneza mitochondrialna.

Ćwiczenia fizyczne są niezbędne dla utrzymania dobrego zdrowia. Aktywność fizyczna pobudza wiele szlaków metabolicznych, które przyczyniają się do poprawy naszego samopoczucia, zwiększenia wytrzymałości i siły mięśni. Wodór molekularny wydaje się działać na podobne mechanizmy, co ćwiczenia. Na przykład, aktywuje szlak Nrf2, który zwiększa biogenezę mitochondriów i produkcję PGC1 alfa, białka regulującego adaptację do wysiłku fizycznego. H2 wykazuje również działanie przeciwzapalne, antyoksydacyjne i stymuluje procesy autofagii.

Ciekawym aspektem badania wpływu wodoru molekularnego na organizm jest fakt, że jego zażywanie nie powoduje negatywnych skutków, które zazwyczaj są obserwowane po spożyciu dużych dawek antyoksydantów. W przeciwnym razie, nadmiar antyoksydantów może zahamować produkcję wolnych rodników, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu.

Szczególnie obiecujące wydają się badania nad zastosowaniem H2 u sportowców. Wysoki poziom wysiłku fizycznego, jaki muszą oni znieść, często prowadzi do nadmiernego stresu oksydacyjnego i zapalenia, co może zaszkodzić ich zdrowiu. Wodór cząsteczkowy może tu pełnić funkcję bufora, pomagając neutralizować nadmiar wolnych rodników i zmniejszać procesy zapalne.

Chociaż badania na temat wpływu wodoru cząsteczkowego na ćwiczenia fizyczne są jeszcze w toku, istniejące dowody sugerują, że H2 może naśladować wiele korzystnych efektów treningu. Jest to obiecująca wiadomość dla wszystkich, którzy są aktywni fizycznie - zarówno dla profesjonalnych sportowców, jak i osób uprawiających sport rekreacyjnie. H2 może okazać się cennym narzędziem.

Czy wodór przyspiesza regeneracje?

Odpowiednie wykorzystanie wodoru molekularnego może skutecznie wspomagać procesy regeneracji oraz wpływać na rozwój masy mięśniowej. Przyspieszenie regeneracji nie zawsze jest optymalne, jako że wzrost siły i szybkości zachodzi podczas odpoczynku. Tym samym, konieczne są dalsze badania w tej dziedzinie.

W kontekście masy mięśniowej, wodór molekularny wydaje się być bardzo obiecujący. Woda wodorowa potrafi zwiększać produkcję greliny, naszego „hormonu głodu”. Dzięki temu, spożycie wody wodorowej może potencjalnie poprawiać wydzielanie hormonu wzrostu, wspierając budowę masy mięśniowej.

Ciekawe wyniki uzyskano podczas badania na szczurach z pewnymi uszkodzeniami. Wydawałoby się, że podanie im wody wodorowej zwiększyłoby ich apetyt i prowadziło do przybierania na wadze. Jednak badania dowiodły, że spożywanie wody wodorowej, przy jednoczesnej diecie bogatotłuszczowej, dało efekt równoważny 20% deficytowi kalorycznemu.

KUP BUTELKĘ DO WODY WODOROWEJ

Czas i dawkowanie wodoru molekularnego

Jednym z najczęstszych sposobów dostarczania wodoru do organizmu są inhalacje wodorowe oraz spożycie wody wodorowej. Każda z tych metod ma swoje zalety. Inhalacje wodorowe pozwalają dostarczyć do organizmu znaczne ilości tego pierwiastka. Z drugiej strony, badania na zwierzętach sugerują, że spożycie wody wodorowej może być efektywne w przypadku takich jednostek chorobowych jak choroba Parkinsona.

Co więcej, te dwie metody mogą wpływać na organizm na różne sposoby. Inhalowany wodór przechodzi przez płuca do krwi, gdzie jest rozprowadzany po całym organizmie. Natomiast woda wodorowa ma pozytywny wpływ na mikrobiom, uwalnianie greliny z żołądka i przynosi korzyści dla wątroby. Tak więc, optymalny sposób i dawka wodoru może zależeć od indywidualnych potrzeb każdej osoby.

Czas spożycia wodoru także ma znaczenie. Wydaje się, że najlepiej przyjmować go na pusty żołądek, aby uniknąć spowolnienia działania cząsteczki przez jedzenie. Nawet wówczas, picie wody wodorowej zwiększa stężenie wodoru na poziomie komórkowym, ponieważ jego rozprzestrzenianie się po całym ciele jest bardzo szybkie. To jest klucz do osiągnięcia biologicznego efektu terapeutycznego.

Pytanie, które często się pojawia, dotyczy ilości wodoru potrzebnej do osiągnięcia pozytywnych efektów zdrowotnych. Badania krwi wskazują, że powinniśmy dążyć do stężenia wodoru na poziomie od 2 do 4 procent. Warto jednak pamiętać, że wodór nie jest toksyczny, a jego nadmiar nie szkodzi organizmowi, o ile nie ogranicza on dostępu do tlenu.

Jednak, aby osiągnąć te poziomy, potrzebujemy odpowiedniego stężenia wodoru zarówno w przypadku inhalacji, jak i wody wodorowej. Dla inhalacji, konieczne jest użycie urządzeń dostarczających wystarczającą ilość wodoru. Co do wody wodorowej, należy zwrócić uwagę na jej stężenie wodoru - powinno ono wynosić około 1, 2, 3 PPM, lub miligramów na PPM.

Czy są negatywne skutki uboczne wynikające ze stosowania wodoru? Czy są negatywne skutki uboczne wynikające ze stosowania wodoru?

Wodór molekularny jest bezpiecznym dla zdrowia suplementem, który nie wywołuje negatywnych skutków ubocznych. Jego wykorzystanie ma już ponad półwieczną tradycję, zaczynając od lat czterdziestych XX wieku, kiedy w głębinach oceanów używano gazu zawierającego ponad 90% wodoru pod wysokim ciśnieniem.

Dodatkowo, badania kliniczne potwierdziły, że nawet wysokie stężenia wodoru w warunkach powyżej 10 atmosfer nie powodują żadnych przewlekłych, toksycznych efektów. Możemy to porównać do naturalnej produkcji wodoru w naszych jelitach przez bakterie - stąd, spożywanie błonnika, warzyw czy innych produktów bogatych w błonnik, które wspomagają produkcję wodoru, jest zdrowe i naturalne.

W kontekście badań nad wodorem molekularnym, warto wskazać na jedno eksperyment, które potwierdza korzyści płynące ze spożywania błonnika. W badaniu, w którym geny bakterii odpowiedzialne za produkcję wodoru zostały wyizolowane, okazało się, że wiele korzyści zdrowotnych związanych z błonnikiem jest uzależnionych od wodoru cząsteczkowego.

Nie można jednak zapominać, że niektóre osoby mogą odczuwać dyskomfort po rozpoczęciu terapii wodorem. Chociaż nie jest do końca jasne, dlaczego tak się dzieje, przypuszcza się, że może to być spowodowane interakcją wodoru z innymi związkami w organizmie. Na przykład, wodór pomaga w zmniejszaniu stężenia glukozy, co może być problematyczne dla osób na terapii insulinowej. W takich przypadkach konieczne jest dokładne monitorowanie poziomu glukozy.

KUP INHALATOR WODORU

Wodór molekularny w tabletkach vs i maszyny wytwarzające wodę wodorową

Tabletki wodoru molekularnego są coraz częściej używane ze względu na ich skuteczność i wygodę. Badania kliniczne potwierdzają, że stosowane zgodnie z instrukcją, mogą pomóc osiągnąć wyższe stężenie wodoru w organizmie. Są łatwe w użyciu - wystarczy wrzucić je do szklanki wody i odczekać około 90 sekund aż się rozpuszczą, a potem wypić. Taka forma aplikacji wodoru molekularnego pozwala na osiągnięcie najwyższego stężenia w organizmie.

Dla porównania, maszyny generujące wodę wodorową zazwyczaj dostarczają stężenie na poziomie pomiędzy 0,5 do 1,5 lub 2 PPM. Droższe modele mogą produkować więcej, ale zazwyczaj tabletki dają wyższe stężenie. Warto jednak zaznaczyć, że maszyny nie są jednorazowego użytku i mogą być wykorzystywane przez różne osoby, generując ciągle nową porcję wody wodorowej.

Kolejnym aspektem jest stabilność stężenia. Tabletki wodoru molekularnego dostarczają stałe stężenie, podczas gdy w przypadku maszyn może dojść do awarii lub zmniejszenia produkcji wodoru. Dlatego, jeśli zdecydujemy się na maszynę do wytwarzania wody wodorowej, powinniśmy regularnie kontrolować jej efektywność.
 

Wodór molekularny i autofagia

Autofagia, naturalny proces recyklingu komórek w naszym organizmie, ma kluczowe znaczenie dla naszego zdrowia i długości życia. Mimo to, nadmierna autofagia może być szkodliwa, prowadząc do zniszczenia zdrowych, prawidłowo funkcjonujących komórek. W tym kontekście, warto zwrócić uwagę na rolę wodoru molekularnego. Ten związek jest zdolny do regulowania procesu autofagii - nie poprzez inhibicję lub aktywację mTOR, ale poprzez interakcję z wieloma ścieżkami w komórkach.

Działanie wodoru molekularnego jest zróżnicowane. W niektórych przypadkach, terapeutyczne efekty wodoru, w tym jego efekty neuroprotekcyjne, były związane z hamowaniem nadmiernej autofagii. W rezultacie, obserwowano wyższą żywotność komórek i poprawę ich funkcjonowania. Ale to nie koniec. Wiele badań wykazało, że wodór może także wzmacniać proces autofagii, co czyni go jeszcze bardziej atrakcyjnym w kontekście terapii.

Osoby, które stosują post w celu indukcji autofagii, mogą również skorzystać na stosowaniu wodoru molekularnego. W przypadku postu trwającego 24 godziny, obserwuje się stymulację produkcji komórek macierzystych. Jeżeli jednak post trwa 48-72 godziny lub dłużej, niektóre komórki i narządy mogą ulec nadmiernej autofagii, co może prowadzić do uszkodzeń. Dostarczanie wodoru molekularnego podczas postu może pomóc zapobiec temu problemowi, chroniąc te komórki i narządy przed nadmierną autofagią, a jednocześnie wspierając proces w innych obszarach.
 

Źródło:
Molecular Hydrogen Benefits, Oxidative Stress and Autophagy - Tyler LeBaron

Osoby zainteresowane leczeniem wodorem, zapraszamy do naszych punktów partnerskich MAPA PARTNERÓW.

Jesteś zainteresowany zakupem generatora wodoru. Skontaktuj się z nami: KONTAKT