Wodór a dna moczanowa

Dna moczanowa to choroba, która powstaje, gdy w stawach i tkankach wokół nich gromadzą się kryształy kwasu moczowego. Najważniejszym czynnikiem ryzyka jest wysoki poziom kwasu moczowego we krwi, zwany hiperurykemią. Poziom ten jest regulowany przez specjalne białka w nerkach i jelitach, takie jak GLUT9, URAT1 i ABCG2. Kiedy kryształy kwasu moczowego pobudzają układ odpornościowy, dochodzi do stanu zapalnego, co prowadzi do ataków bólu. W okresie ustępowania objawów, neutrofile (komórki układu odpornościowego) pomagają w usuwaniu zapalenia. Dna moczanowa jest chorobą przewlekłą, co oznacza, że trwa długo, ale objawia się okresowymi, ostrymi napadami bólu. 

Mechanizm zapalny w dnie moczanowej. 

Terapia wodorowa może być prowadzona za pomocą kilku metod, takich jak wdychanie wodoru, picie wody bogatej w wodór (HRW), wstrzykiwanie soli fizjologicznej bogatej w wodór (HRS), zażywanie kąpieli H2, wkraplanie HRS do oczu oraz zwiększanie produkcji jelitowego H2 przez bakterie za pomocą niestrawnych węglowodanów/niektórych leków. Wśród nich doustne przyjmowanie HRW i wdychanie wodoru gazowego są najczęstszymi drogami terapii wodorowej w badaniach klinicznych.

W 2020 roku przeprowadzono w Chinach badanie, którego celem było określenie wpływu długotrwałego przyjmowania HRW i wdychania wodoru za pomocą inhalatora na m.in. stężenie kwasu moczowego we krwi u zdrowych szczurów. 

Utworzono 3 grupy eksperymentalne:
grupa kontrolna: szczury były utrzymywane w normalnych warunkach; 
grupa HRW: szczury otrzymywały HRW doustnie przez 1 h, dwa razy dziennie;
grupa HI: szczury były poddawane 1-godzinnej inhalacji wodorem (4%), dwa razy dziennie.

Wyniki badania wskazywały, że poziom kwasu moczowego znacząco spadł na przestrzeni 6 miesięcy w grupie HI. Dodatkowo do tej pory  tylko w jednym artykule opisano działanie H2 obniżające poziom UA w surowicy, co może być spowodowane opóźnioną reakcją UA w surowicy na leczenie wodorem

Interesujący jest fakt, iż  zmiany w mierzonych parametrach w powyższym badaniu, były znacznie bardziej znaczące w grupie HI niż HRW. Poprzednie badania wykazały, że HI indukuje zwiększone stężenie wodoru we krwi szczurów i tkankach narządów wolniej niż spożycie HRW, jednak HI utrzymuje stężenie wodoru przez dłuższy czas, co może częściowo przyczyniać się do większego wpływu na większość parametrów biochemicznych indukowanych przez HI niż spożycie HRW. 

Efekt stosowania suplementacji wodorem na kwas moczowy. HI - inhalacja wodorem (hydrogen inhalation); HRW - woda wodorowa (hydrogen-rich water); control - grupa bez stosowania inhalacji wodorem; UA - kwas moczowy (uric acid)

Kolejne badanie przeprowadzone w 2017 przez YS Zheng i wsp. również potwierdziło, że 3-miesięczne przyjmowanie HRW może znacznie obniżyć poziom kwasu moczowego we krwi u mężczyzn z hiperurykemią i tym samym zmniejszyć znacząco występowanie dolegliwości bólowych wynikających ze stanów zapalnego w stawach i tkankach je otaczających.

Dotychczas tradycyjne leczenie dny moczanowej obejmuje zażywanie leków przeciwzapalnych, kortykosteroidy oraz leków obniżających poziom kwasu moczowego. Wodór może wykazywać swoje korzystne działanie w wspomaganiu leczenia dny moczanowej ze względu na swoje silne działanie antyoksydacyjne, dzięki czemu jest zdolny do zwalczania wolnych rodników (RFT) które odgrywają kluczową rolę w procesach zapalnych. Poprzez redukcję stresu oksydacyjnego, wodór może zmniejszyć nasilenie stanu zapalnego i ból związany z atakami dny moczanowej. 

Badania nad dną moczanową i wodorem wykazały obiecujące wyniki, wskazując na zmniejszenie stężenia kwasu moczowego we krwi, co bezpośrednio może przyczynić się do redukcji objawów i zapobiegać nawrotom choroby. Pomimo obiecujących wyników, konieczne są dalsze badania, aby w pełni zrozumieć mechanizmy działania wodoru oraz jego długoterminową skuteczność i bezpieczeństwo.

 

Więcej informacji na temat wodoru znajdziesz na naszym blogu!

W razie jakichkolwiek pytań zapraszamy do kontaktu:

e-mail: wodor@kcth.pl
telefon: 533-101-668
godziny działania sklepu: pn - pt 9.00 - 17.00 

Żródła:

1. Zhi-ming Xun et. al. Effects of long-term hydrogen intervention on the physiological function of rats. Sci. Rep. 2020;10;18509. doi: 10.1038/s41598-020-75492-w
2. Liu C, et al. Estimation of the hydrogen concentration in rat tissue using an airtight tube following the administration of hydrogen via various routes. Sci. Rep. 2014;4:5485. doi: 10.1038/srep05485
3. Lin CP, Chuang WC, Lu FJ, Chen CY. Anti-oxidant and anti-inflammatory effects of hydrogenrich water alleviate ethanol-induced fatty liver in mice. World J. Gastroenterol. 2017;27:87–101. doi: 10.3748/wjg.v23.i27.4920